Wednesday, March 7, 2012

Salamin

Natigilan ka't napatitig sa harap ng salamin
Hinahagilap ang mukha sa paningin
Ngunit wala ang pamilyar na ngiting
Ngayo'y nagmitulang masamang pangitain.

Pisnging daluyan ng luha at guhit ng pighati
Matang naninikis, nangaakit, naguusig
Mga labing misteryo ang bawat pag ngiti
Wari ba'y nakakubli ang isang laksang lihim.

Hinahanap ang bakas manlang ng alaala
Na minsan kang nakapagpasaya
Hindi mo na rin makita
Ang repleksyon ng pangungulila

Mary Edeza De Leon
March 3, 2012

Wednesday, July 6, 2011

Hiatus

I flee, I ran.
Catch me if you can.
I hid, on trance
slept beneath the frozen land.
I ate, enough
to sustain me all throughout the span.
When I come back
as a new being
stripped of dead skin and memory
You won't recognize me
and I won't remember you.

July 6, 2011

Friday, December 17, 2010

Pagsapit ng Hatinggabi

Mary Edeza De Leon

Disyembre 10, 2010


Sabay ng paglipat

Sa pahina ng kalendaryo,

Sabay ng pagalpas

Ng nakapiit na kahapon,

Hinarap ko ang bukas

At inalis ang pangambang hatid

Ng nakaambang ngayon.


Sa pagsapit ng madaling- araw,

Sapat nang babala

Ang paggising at pagtilaok

Ng naalimpungatang tandang

Upang tuluyang gisingin

Ang natutulog kong diwa


Nag hudyat ang umaga

Na sumiwang sa nakaawang na bintana

Inalis ang agiw sa mga mata,

Naginat upang alisin

Ang ngalay ng gabing nagdaang

Ramdam pa sa higaan.


Sumapit ang tanghali paglaon

Ramdam ang hapding hatid

Ng tirik na araw

Na dumidila sa balat

Na tigib sa init,

At di namalayang

Paparating na ang gabi

Sa pagsilip ng buwan

Na naghihintay ng kasagutan.


Sumapit na muli ang hatinggabi

Ang kahapong pilit kinalilimuta’y ngayon,

Ang bukas ay ngayon

At ang ngayon ay isa ng kahapon.

Tuesday, November 16, 2010

Dust

Mary Edeza De Leon

November 6, 2010



The dust is playing

With the wind again

Catching my eyes

Begging for rain


It’s drought in the land

We fought with blood

And ploughed with sweat

But we couldn’t stop

The rain from leaving


The water we stacked in barrels

As we waited for this to happen

Are now half empty

Candles are melting slowly


And the dust is playing

With the wind again

Catching my eyes

Begging for rain

I hope they will win.

Monday, October 11, 2010

Autumn

Mary Edeza De Leon
October 11, 2010

Leaving now, living then
We knew somehow
this will come to an end.
With or without
we're no longer
enveloped with doubt
like a child anchored
into its mother's arm.

Time will come
that I might regret
letting you off the net.
All I know is that
I'll remember you to bits.
How you shy away
when I catch your eyes.
How irritated you were
whenever someone tries
to steal me away.
How every stare
sends me to an elevated state...

I might regret
letting you off the net
but I'll never forget
every touch, every kiss
how its all rooted
as if it was created,
carved and fitted
to my very soul.
Untouched.
Unified.
Whole.


Lupa

Mary Edeza De Leon
September 28, 2010

Kung ano ang itinanim
ay siya ring aanihin.
Ngunit anong aanihin
kung lupa'y di maaaring angkinin?
Upang tamnan ng butong
namumunga ng prutas
sa takdang panahon
at sa taglagas
masasaksihan ang paglago
at pagtubo ng bulaklak
na magiging bunga paglaon.

Mayroon akong binhi
na naghahanap ng mapagtataman
Ngunit lupa kang pagaari ng iba.
Hindi lang sa titulo
kundi maging sa mata
ng Diyos at tao
Kahit ihain mo ang sarili mo.

Walang punong tutubo
mamumunga at mabubuo
Pagkat lupa kang
kailanma'y di maaaring
tamnan at lagyan ng abono.
Kahit ihain mo pa ang sarili mo.

Kawal

Mary Edeza De Leon
September 28, 2010

Batid ko noong una pa
na natagpuan ko na
ang aking katapat.
'Sing lalim, 'sing babaw
umiilalim, umiibabaw.
Saklaw at silaw ng kahinaan
mo ako natagpuan.
Sa panahong hindi ako umaasa,
sa panahong di naghahanap.
Hinayaan kitang talunin
ako sa duwelo.
Pagkat batid ko ang kahinaan ko.
Walang lugar kang hindi inaresto
sa loob at labas ng kaluluwa ko.
Sumugod ka bagamat
kawal kang walang bitbit na armas,
kundi lakas ng loob,
nanunuot na titig
at nakapanghihinang halik.

Kilala na kita sa unang pagkikita
Dapat iwasan, iwanan sa ilang
pagkat ako ang mahihila
at maiiwang talunan.